TJA, WAT TE DOEN MET DE KONING?

Een paar jaar geleden zag ik de monarchie nog als de enige verbindende factor die Nederland als land bij elkaar hield. Want Nederland was inmiddels geen natie meer, maar een federatie van beledigde bevolkingsgroepen. Je kon het zo gek niet bedenken of er was wel iets waardoor je geraakt of beledigd kon worden. Het is eigenlijk nooit goed als een land te lang in vrede leeft, want dan slaat de agressie ‘naar binnen’ toe. In plaats van de aandacht op een gemeenschappelijke vijand van buitenaf te richten, moet je buurman of de onderwijzer van je kind het nu ontgelden. De onvrede moet toch ergens geventileerd worden. Het individualisme viert hoogtij en verdringt langzaam aan de solidariteit  ……..

Bovendien was een president wellicht ook duurder, dacht ik toen. Dat hele circus rond de verkiezingen maakt je ook huiverig. Verbaal geweld, reputaties die vermorzeld worden en de meest bizarre tonelen ten behoeve van de zwevende kiezer. Over alle loze beloftes zullen we het maar niet hebben, want daar zijn we al jaren mee op de koffie gekomen.

Maar we zijn officieel een Constitutionele Monarchie met een van huis uit gezonde Grondwet, die een aantal jaren geleden zelfs nog een facelift kreeg, maar vandaag de dag helaas met voeten getreden wordt. Een afschrift ervan, tikkie verkreukeld, in de la bij Rutte want die is EUROFIEL. Alles opzij voor Europa want Rutte heeft het nazi-gedachten-goed omarmd.

Over circus gesproken. Het concept Europa komt zo van de tekentafel van de nazi’s en heeft het – dank zij het NEE van Frankrijk en Nederland – nooit verder gebracht dan de conceptstatus. Zelfs het door de achterdeur binnen gesluisde verdrag van Lissabon heeft daar niks aan kunnen toevoegen dan onderling afspraken tussen politici. (THE NAZI ROOTS OF BRUSSELS EU)

Feitelijk is het huidige Europa gebouwd op niets voorstellend drijfzand. Het enige rechtsgeldige is het EEG Handelsverdrag.

Inmiddels weet ik dat de koning ook veel geld heeft gekost en nog kost. Bovendien heeft hij kinderen die vanwege ‘hun koninklijken afkomst’ -bij het bereiken van de achttienjarige leeftijd zomaar ‘recht hebben’ op maandelijks een fikse toelage. Voor wat? En dat is toch echt niet meer van deze tijd waar iedereen hard moet werken voor zijn geld.  

Meneer van Amsberg zal nooit mijn koning kunnen zijn of worden omdat hij een Bilderberger is, aandeelhouder van Shell, genoeg geld heeft zodat hij een aantal zaken zelf dient te betalen, zoals ik dat moet…….  En zijn dochters zullen zelf hun kleedgeld moeten verdienen al is het maar met (beschermd) vrijwilligerswerk.

Maar ja, zolang er mensen zijn die niet gevoelig zijn zakelijke en moderne  argumenten, die zich verdringen om maar in de buurt van de Koninklijke familie te verkeren of uitgedost langs de kant van de weg staan om de gouden koets voorbij te zien komen …..

Zo hou ik door de eeuwen heen, de vorstenhuizen op de been. Voornamelijk met juichen en betuigen.                                                    “Ik vertollek, ik vertollek de gevoelens van het volk …….   met me vlaggetje, me hoedje en me toeter.”

Dat zong Corry Vonk al enige decennia geleden:

Wat moeten we nog met een koningshuis en politieke partijen?  Moet het volk eens niet de kans krijgen om iets meer zinvol in elkaar te zetten.

DUIVELSE COACHES, VALSE ACCOUNTS EN FACEBOOK

Van diverse kanten kreeg ik onlangs allerhande informatie over Gina Gielissen, die mij op diverse sites ‘psychiatrisch patiënt’ zou noemen. Terwijl haar lezers zich kennelijk niet afvragen, of er te stom voor zijn, waarom ze dan geen enkele actie naar mij toe heeft ondernomen of op zijn minst een advocaat in de arm nam. Mijn Blog -waarin ik uit de doeken doe dat we hier te maken hebben met een oplichtster- werd inmiddels 179 keer gedeeld en door een paar duizend man gelezen.

Diverse sites, hmmmm. Doch zo wisten mensen mij te melden dat ze momenteel mensen belastert en lastig valt via diverse accounts van FACEBOOK. En wel als:

• Daan Driessen
• Luuk Driessen
• Gianni Strijdhaftg
• Greg Achtzaam

• en daarnaast een maakte ze de groep aan: ANTI HET TERREUR KLIEKJE

Ik heb ze vluchtig bekeken, maar eerlijk gezegd ervaar ik het als een beetje ziekelijk en een typisch geval van obsessief gedrag en niet los kunnen laten.

Op deze sites is ze inderdaad herkenbaar, maar wie weet heeft ze nog meerdere valse accounts. Want het schijnt dat je geen andere mening kunt hebben op haar sites. Je krijgt dan gelijk wel tien andere accounts over je heen. Dat is vreemd, direct oproepbare mensen?? Of gaat het hier om nog meer valse accounts, die haar site een bepaalde status moeten geven? En wat stelt het aantal vrienden voor? Kun je valse accounts ook als vrienden aanmelden? En hoezo laten mensen zich op FACEBOOK meesleuren in scheldpartijen tegen hen onbekende mensen waar ze helemaal niets aan hebben? Wie is er zo goddelijk van aard, dat je met die persoon mee moet janken??

Nu heb ik zelf ook één persoonlijke pagina en een pagina die ik beheer, waarbij ik gewoon herkenbaar blijf en waar ik vooral zaken over makkelijke moestuin en gezondheid meld en die ik: VARIABELE INFORMATIE heb genoemd.

Het gaat hier ook duidelijk niet om een persoonlijk account en wordt ook zo niet genoemd.

Enige tijd geleden werd er gedurende discussies van politieke aard al verwezen naar ‘valse accounts’ en die schijn je heel gemakkelijk op FACEBOOK aan te kunnen maken. Wat zegt dat over statistieken of over het aantal echte gebruikers van FACEBOOK? Wat zegt dit over de anonimiteit van internet, die heilig is verklaard, versus eigen verantwoordelijkheid van mensen? Moeten sommige mensen niet tegen zichzelf beschermd kunnen worden, omdat ze ineens valse moed ontwikkelen om dingen te doen die ze NOOIT of te NIMMER in hun directe leefomgeving zouden etaleren? Die zich laten verleiden om achter hun laptop de schunnigste viezigheid uit te braken, omdat ze niet lekker in hun vel zitten. Hoever mag je vertrouwen dat mensen hierin hun eigen verantwoordelijkheid ontwikkelen en toch in pittige bewoordingen bepaalde standpunten kenbaar durven maken? Die taal op een fatsoenlijke manier als wapen gebruiken om mensen wakker te schudden.

En zo kan het cyberpesten zich over sociale media verspreiden. Zo kan iemand op een gegeven moment denken dat er een hele groep mensen zich tegen hem of haar keert, terwijl het net zo goed om één persoon kan gaan die vanuit een beperkte anonimiteit alle frustraties over een ander uitbraakt.

Van het programma van Peter R. de Vries weten we al dat bij CYBERPESTEN de politie niets, maar dan ook helemaal niets doet! FACEBOOK komt met flauwekul smoesjes over wie bepaalde berichten heeft geplaatst en Peter legde feitelijk de onmacht bloot van de burger versus de macht van Sociale Media!

We krijgen de discussie in hoever de privacy bescherming moet en mag gaan. Maar aan de andere kant zou je denken dat mensen toch ook kunnen leren van het maken van seksfoto’s. Wie verstuurt er nu intieme foto’s naar een vriendje van het moment?? Zou iemand ook poedelnaakt voor zijn raam gaan staan? Het komt allemaal een beetje narcistisch over.

GINA GIELISSEN: BEDRIEGSTER OP KOSTEN VAN DE STAAT!

Structureel en symptomatisch voor onze samenleving. Vanuit het niets zag ze financiële mogelijkheden als zorgverlener. Zonder enige vooropleiding, zonder enige kennis van zaken ging zij dit avontuur aan. Ze shopte op diverse sites naar moeilijke woorden en overviel mensen met allerhande diagnoses die ze onmogelijk kon en mocht stellen. Maar zoals veel bedriegers had ze kennelijk de juiste uitstraling en charme.

Toen ik haar de eerste keer -tijdens een bezoek bij iemand anders in de Roserije (Maastricht)- ontmoette had ze een bijstanduitkering die ze aanvulde met het leggen van tarotkaarten. Ze was behoorlijk opdringerig en je kwam niet zomaar van haar af.

Bij de tweede ontmoeting was ze net ontslagen bij de RIBW omdat ze absoluut niet functioneerde. Dank zij de bemoeienis van een vriendin had ze haar klauwen geslagen in mijn jongste zoon, die autistisch is. Ze had besloten als zelfstandig hulpverlener te opereren en ik werd direct door haar weggezet als overbezorgde moeder.

Van meet af aan foute boel, maar inmiddels had ze connecties bij de CIZ gekregen, die de pgb’s toekent (ondanks goed onderbouwde waarschuwingen) aan dit soort lieden. En hier aan kun je zien hoe verziekt onze maatschappij is. Het CIZ waant zich onaantastbaar en neemt geen enkele moeite om zelfs maar te antwoorden.

Van meet af aan heb ik Gina Gielissen diverse keren gewezen op de foute aanpak, haar ondeskundigheid en haar overweldigende aanwezigheid:

“Hallo Gina,

Terecht heb je gemerkt dat ik boos ben, heel erg boos. Ergo, ik ben ontploft!!Maar ik heb Olof beloofd dat ik zou wachten tot na je verjaardag en ik het e.e.a. heb laten bezinken.

Ten eerste IK BEN ONTPLOFT en niet Olof, dus je kunt en mag hem daarvoor niet ter verantwoording roepen of je op hem af reageren. Je mag hem ook niet verbieden met mij over de lopende zaken te praten. OLOF MAG DAAROVER PRATEN MET WIE HIJ WIL.

Olof had moeite met jouw opruimwoede en JOUW beslissingen wat hij wel en niet mag houden en ik ben kwaad omdat je
• Zijn dekbed en dekbedovertrekken weggooit omdat JIJ vindt dat ze ‘uit het jaar tuf-tuf’ komen. Nou en?? Door jou moet hij nu onnodig geld uitgeven.
• Jij dure, op maat gesneden pakken en tijdloos wegdoet omdat ze JOUW smaak niet zijn.
• JIJ serviesgoed wegdoet omdat JIJ bepaalt hoeveel hij nodig heeft.
• JIJ zijn huidige dagopvang saboteert en hij nu problemen heeft met de mensen waarbij alle afspraken door jouw toedoen de mist ingaan.
• JIJ hem veel te veel betrekt in JOUW privé-leven en hem vervolgens opzadelt met HUN mening omtrent hem. Dat had je NOOIT mogen doen. Hij had jouw vriendinnen niet mogen ontmoeten. Vooral niet diegene die klaagt dat Olof teveel in haar bloesje zat te loeren en hem oversekst vond.
• Je Olof emotioneel onzeker maakt en teveel overdondert met JOUW mening.

• Je termen bezigt als depressiviteit, terwijl je daartoe noch de bevoegdheid, noch de kennis daarvoor hebt.
• Olof opzadelt met een loyaliteitscrisis omdat hij je erg aardig vind (naar mijn mening ten koste van hemzelf) en het vreselijk vindt dat ik boos op je ben.

• Je een waardeloos behandelplan indient dat al naar de prullenbak kan omdat er boven staat dat Olof nog geen dagindeling heeft.

Dagindeling heeft Olof wel degelijk: Zijn muziekband, waar hij ca. 2 x per week mee repeteert; het project Transitions Towns, waar hij veel interesse in heeft; zijn politieke activiteiten bij de SP waar hij veel mensen kent en goed contact mee heeft; het straatproject dat weliswaar nu aflopend is, maar daarvoor komen nu de landelijke verkiezingen in de plaats; zijn concerten in de weekends; de uitstapjes met Christiaan kris en kras door Nederland; zijn contactgroepen inzake autisme; zijn overige vrienden en contacten her en der………

Jij veegt dat allemaal opzij, in feite saboteer je die en dat komt over alsof je hem probeert te isoleren, zodat je hem naar jouw smaak kan modelleren.

Olof is super gestresst en ja daar word je depri van en daar moet een oplossing voor komen. Daarom heb ik inmiddels contact opgenomen met dr. van Hommerig omdat ik bij het behandelplan betrokken wil worden en op de rem ga staan.

De kook en strijklessen zie ik sowieso niet zitten, dat kan anders worden opgelost. Dat Olof ondersteuning hierin nodig heeft kan ook privé door mij of anderen opgevangen worden.

Naar het CIZ toe heb ik toentertijd opgegeven aan welke hulpverlening behoefte is en dan praten we over maximaal 4 uren per week. (inclusief administratie door de hulpverlener van een half uur tops). Op vaste tijden zodat Olof zijn daginvulling daarna kan aanpassen. Zonder dat hij betrokken raakt in de problematiek van je andere cliënten of daarin door jou op sleeptouw genomen wordt.
Zodat je nu bij elkaar 17 uren per week verzorging voor hem claimt. Uren die hij met anderen moet delen zodat jij dubbel tot driedubbel pgb’s vangt.”

GINA GILISSEN heeft meerdere personen behoorlijk getraumatiseerd met haar sadistische aanpak en hebzucht. ze heeft kwetsbare mensen geestelijk mishandeld en ze komt er mee weg. Want niemand steekt een poot uit. De politie niet, de politiek niet:

MAÁÁÁNDEN geleden stuurde ik hier onderstaand bericht inzake het plunderen van pgb-gelden door Gina Gielissen. Tot op heden geen piep of krak van de gemeente Maastricht en diverse ambtenaren. Hoe zit dat? Een doofpotje meer of minder is wellicht niet interessant??????

——– Doorgestuurd bericht
Onderwerp: Misbuik PGB-gelden en de rol van het CIZ hierin
Datum: Sat, 12 Sep 2015 17:57:58 +0200

Betreft Gina Gielissen, ondeskundig, sadistisch en pathologisch leugenaarster (54 jaar)
Stefan Erens, autistische cliënt – nu door G.Gielissen gekneed tot echtgenoot en coach (30)

Deze twee waardeloze hulpverleners hebben overuren aangevraagd aan PGB gelden, en het CIZ heeft (ondanks waarschuwingen) deze PGB-gelden op onbegrijpelijke gronden toegekend.

Geachte Jack Gerats,

Via mijn zoon Olof kreeg ik uw visitekaartje en een paar mensen willen u benaderen over de bedrieglijke praktijken van Gina Gielissen. Ze claimde een ongelooflijk aantal PGB-uren maar van hulpverlening was geen sprake. Zo liet ze haar huis verbouwen als therapie, leende cliënten uit aan kennissen om bij hen te klussen (onder het mom van therapie), bezocht concerten van haar favoriete bands en voerde de uren op als
‘hulpverlening’, ontwrichtte familierelaties, kon liegen over niet bestaande situaties om families uit elkaar te drijven en ging voor absolute macht over een kwetsbare groep mensen.
Voor sommige is ze nog steeds een nachtmerrie en hebben zij zich met moeite uit haar heerschappij kunnen bevrijden. De vrouw heeft geen enkele fatsoenlijke opleiding, maar strooit met diagnoses die zij helemaal niet mag en kan stellen.

Zelf wist ze mijn zoon ruim vier jaar bij mij weg te houden, bespeelde de familie met de meest wilde leugens en noemde mij iemand met het syndroom Münchhausen bij proxi tegenover wildvreemden, terwijl ze me
niet kent, niet kan kennen omdat we elkaar slechts bij gelegenheid een paar keer hebben ontmoet. Ze beweerde mijn zoon al te kennen vanaf dat hij anderhalf jaar oud was (aantoonbaar onmogelijk en een leugen) en ze beweerde dat mijn zoon rond die tijd met ondervoeding in het ziekenhuis was beland. Dit was in werkelijkheid een doorverwijzing van de huisarts, die bezorgd was dat mijn zoon mogelijk hersenvliesontsteking had.

Kortom: deze vrouw deugt niet als hulpverlener en de maatschappij moet tegen haar beschermd worden.

Andere hulpverleners snappen dan ook niet hoezo deze vrouw nog rondloopt in het hulpverlenend circuit en HOEZO HEEFT HET CIZ HAAR EXORBITANTE EISEN INGEWILLIGD??? Hoezo kent het CIZ deze vrouw PGB’s toe ?? Het CIZ is onbenaderbaar, antwoord niet op brieven of mails en zodoende krijg je het vermoeden dat de medewerkers, die een ongeschoolde en ondeskundig persoon een PGB toekennen hiervan een graantje meepikken en procentjes vangen. Hoezo geen argwaan als iemand van 4 uren per week naar 17 uren in de week gaat???

De grootste fietsbel kan proberen de boel op te lichten, maar het CIZ maakte het bedrog met PGB-gelden mogelijk!!

Graag willen wij hierover een gesprek met U (in uw hoedanigheid als wethouder, met WMO in uw portefeuille) aanvragen op een vrijdagmiddag.Samen met M.H (geschoolde hulpverlener) ben ik op het politiebureau in Heerlen geweest om te trachten aangifte tegen G. Gielissen te doen.
De politie kon geen aangifte aannemen, maar heeft wel uitgebreid verslag opgenomen. Temeer omdat er nog twee keer door anderen (voormalige slachtoffers) poging tot aangifte is gedaan. De politie heeft ons dan
ook naar de gemeente doorverwezen.

Ook deed ik aangifte bij de FIOD en stuurde ik haar een email om te sommeren te stoppen met haar leugens. Kopieën hiervan stuur ik als bijlage mee.

Hopende op een spoedige reactie uwerzijds,
Met vriendelijke groet,

Uiteindelijk krijg je dan (vanwege de 2e keer) een reactie van het gemeentehuis Maastricht:

Geachte mevrouw van Doorn,

Eerder hebben wij contact gehad over een fraudemelding aangaande de ex-begeleider van uw zoon Olof.
De gemeente heeft in reactie daarop intern verder uitgezocht of er voldoende bewijs aan te dragen is om richting de begeleider stappen te ondernemen.
Wij hebben daarvoor ook contact gezocht met de politie, maar zijn daarbij echter tot de conclusie gekomen dat er momenteel onvoldoende signalen zijn om hier direct verdere actie op te kunnen ondernemen.
Dit betekent echter geenszins wat wij uw signaal niet serieus nemen. Wij blijven hierop monitoren en zullen actie ondernemen op eventuele ontwikkelingen.
Mochten zich ontwikkelingen voordoen die u aangaan, zullen wij daarvoor ook contact met u opnemen.
Ik begrijp dat dit voor u geen bevredigend antwoord is, maar momenteel kunnen wij helaas vanuit de gemeente niet meer betekenen.
Mocht u behoefte hebben aan (telefonische) toelichting, kunt u mij daarvoor altijd benaderen.

Met vriendelijke groeten,

Nick van der Schalie | Adviseur Wmo
Team Advies & Projecten | Gemeente Maastricht
http://www.gemeentemaastricht.nl

Niet dat wij nu geloven dat er serieus onderzoek is verricht maar deze vrouw (en andere bedriegers) worden niet gestopt, hoe ongelooflijk het ook klinkt. Mijn zoon heeft een hele hoge prijs voor haar ‘hulpverlening’ betaald en met hulp van andere, wel opgeleide hulpverleners proberen we hem te helpen.

MAAR DIT IS NEDERLAND ANNO 2016 !!!!

BIJ HET SCHEIDEN VAN DE MARKT……

LEERT MEN DE KOOPLUI KENNEN! zegt een oud-Hollands spreekwoord. Zo heb ik dit jaar ook mensen heel anders leren kennen. Nu had ik al wat ervaring met mensen opgedaan, maar een confrontatie zoals afgelopen jaar was nieuw voor mij.

De situatie van het afgelopen jaar was ook nieuw voor mij. Zo bleek begin 2015 dat een pijnlijke griep in werkelijkheid een enorm verhoogde suikerspiegel was en werd ik volwaardig diabeticus, die dagelijks insuline moet spuiten; zat er miltvuur in mijn linkervoet, kreeg ik -na een eerste drie uur durende operatie- een bypass in mijn linkerbeen en onderging vervolgens een gedeeltelijke voetamputatie. Na vijf weken ziekenhuis moest ik afkicken van de morfine, mijn spieren trainen en mezelf ontgiften. Intussen was ik gestopt met roken en werkte ik aan het karpaal-tunnel syndroom in mijn rechterhand, die eerst nog gezien werd als uitval tengevolge van de uit de hand gelopen suiker

Toen ik weer dacht weer aardig te functioneren werd bij mij eind oktober borstkanker vastgesteld en na alle mogelijke onderzoeken en twee keer een biopsie ben ik 2 december geopereerd en werd uit de linkerborst een tumor verwijderd. Er werden geen uitzaaiingen gevonden, de klieren in mijn oksel bleken schoon. Leve de hennepzaadolie!! Want die heb ik het afgelopen jaar dagelijks geslikt!

Terwijl ik eind januari 2015 net in het ziekenhuis lag kreeg ik een cadeautje. Een overijverige vriend had zoveel mogelijk mensen op de hoogte gesteld, zo ook mijn jongste zoon! Daar had ik al vijf jaar niets meer van gehoord! Dank zij de malafide hulpverleenster Gina Gielissen uit Maastricht. Hij was dolblij om weer in contact te komen, net zoals ik, en hij had een vreselijke tijd met haar achter de rug. Hij bleek behoorlijk getraumatiseerd en was nog extra anderhalf jaar uit angst en onder dwang bij haar gebleven. (wordt een apart blog).

Maar het is verbazingwekkend dat mensen bij de minste tegenslag denken dat er mogelijk een beroep op hen gedaan zou kunnen worden, omdat iemand problemen met de gezondheid heeft. Dus kiezen ze ervoor om niets meer van zich te laten horen. Mensen die bijna dagelijks over de vloer kwamen schijnen ineens in het niets te verdwijnen. Mensen aan wie je sowieso niets zou vragen omdat je nu eenmaal gaat voor zoveel mogelijk zelfredzaamheid.

Enkelen bleven weg omdat ze duidelijk door anderen beïnvloed waren en ik ben verbijsterd door het feit dat een ampele leugen zoveel effect kan sorteren. Maar sommigen hebben roddelen tot kunst verheven en spelen met griezelig gemak mensen tegen elkaar uit. Maar voor het afhaken van een angsthaas komt er een sterkere persoon terug. Vaak ook mensen, die het nodige te verwerken hebben gehad en die heel relativerend met de achter hen liggende problemen omgaan. Mensen met wie je kunt lachen om de stomste dingen. En met die mensen kwam ik het afgelopen jaar ook in contact, zodat mijn vrienden- en kennissenkring een ‘update’ onderging.

Het afgelopen jaar heeft het één en ander een plaatsje gekregen en heb ik vanwege mijn gezondheid veel onderzoek gedaan. Zo ook gesprekken met mijn (huis)arts(en) gehad.
Op een gegeven moment vinden ze van alles, o.a. mijn cholesterol zou ineens te hoog zijn. Maar voor mij geen statines, doch RODE-GIST-RIJST. Toen ik de statines weigerde en met de rode-gist-rijst kwam (na onderzoek op internet o.a.: http://www.vita-info.nl ) bleken de artsen deze homeopathische oplossing te kennen.

In alle ernst heb ik ze gevraagd: “hoe kan een HEELMEESTER in hemelsnaam deze kennis negeren” Maar farmaceutische rommel wordt door het ziekenfonds vergoed, medicijnen moet je zelf betalen. Dat heb ik er zeker voor over. Want ook met de uitstekende resultaten van hennepzaadolie (www.stichtingmediwiet.nl ) zijn ze bekend, al hoewel eentje bekende dit nooit in zijn opleiding te hebben gehad.

Na rijp beraad en in overleg heb ik verdere behandelingen geweigerd omdat ze vooral preventief zouden zijn. Het gaat dan om 15 x een dagelijkse, korte bestraling en hormoontherapie. Ik was al veel te blij dat ik de medicijnen had afgebouwd en slechts met bloedverdunners en insuline door het leven kan.

Vrij snel lukte het me om op anderhalve voet rond te lopen en in huis meestal op blote voeten. Iedereen roept dat het er netjes uitziet en niemand heeft moeite om het te zien.

Nu komt een (deel)amputatie hier niet zo snel voor dus mijn huisarts(en) waren er toch nieuwsgierig naar. Toen na drie weken de krammetjes eruit moesten konden ze kennelijk niet beslissen wie van de drie. Toen zag ik ‘middags de maatschap drie man sterk in ganzenpas over de galerij naar de voordeur komen. Tevreden dat ik al zo goed kon lopen en vanuit medisch standpunt vonden ze het allemaal prachtig uitzien. Alsof het om een nieuw schilderij ging……..

Gezien alle medische toestanden van het afgelopen jaar moest ik alsnog vitamine slikken. Vooral vitamine D, B12 en foliumzuur (B11?) maar het verschil is voelbaar, want ik begin me stukken fitter te voelen.

En dit jaar ga ik weer voor mijn moestuintje!!!!
Deze maand al de bakken op orde maken.

WEKEN VERDER….

Het is raar, maar je lijkt veranderd, je huis is op één of andere manier anders en het kost even om je draai te vinden. Maar inmiddels heeft mijn jongste zoon weer zijn eigen sociale leven opgepakt; ben ik van een aantal medicijnen af, vooral van de morfine was echt doorzetten; kan ik nu zelf de insuline spuiten; heb ik een wekelijkse afspraak met een fysiotherapeut en zijn oefentoestellen en heb ik zo langzamerhand mijn draai gevonden.

Zoals ik al eerder zei ben ik aan het lezen geslagen en kijk ik wat vaker TV, terwijl ik mijn weg op de PC zoek. Maar opeens zat ik ook met een opruimwoede!!

Zowat al mijn kasten zijn onderhanden genomen, stapels papier in de vorm van brieven, bezwaarschriften of voorstellen uit de mappen verwijderd, aantekeningen, blocs en schriften voor het oud papier…. Maar ook weer gekeken door de stapels bewaarde tijdschriften zoals ODE, het Beste….. en uiteindelijk deze doorgegeven of bij het oud papuier.

Hier ging het over tijdschriften van af 2005 en veel artikelen heb ik toch gelezen, soms gedeeltelijk. Maar het viel mij op dat van zoveel goede plannen, ontwikkelingen en voorstellen niets meer is vernomen. Maar vooral één ding was opvallend: alle schrijvers en of columnisten hadden duidelijk omschreven verwachtingen na de crisis van 2008! Er zou een radicale mentaliteitsomslag komen, ‘men’ zou de zaken anders aan gaan pakken, ‘men’ had geleerd………

Het was als het ware een soort tijdreis die me toch dagen heeft beziggehouden en ik heb zeker nagedacht over b.v. ‘vergankelijkheid’ van beloftes, wensen, idealen….. Gesprekken met vrienden en kennissen krijgen ook weer nieuwe invalshoeken en met sommigen kun je lekker weg mijmeren……

Het stoppen met roken geeft je ook een stuk zelfvertrouwen inzake dóórgaan al hoewel het niet altijd makkelijk is, maar voor sommige vrienden is het wel prettiger en dat is ook wat waard!

En dank zij het betere weer steek je vaker je neus buiten de deur en bovendien wacht de ‘moestuin’ op het balkon!

DE WEG TERUG…..

Na vijf weken ziekenhuis werd ik goed genoeg bevonden om weer naar huis te kunnen. Min of meer was ik hier wel naar toe voorbereid, toch kon er nog altijd wel iets misgaan…… Maar nee, de verschillende operatiewonden werden goedgekeurd, de hoeveelheden nietjes hielden alles op zijn plaats en zo kon ik mijn boeltje beginnen in te pakken; vrienden en familie op de hoogte brengen, de patiëntenoverdracht in ontvangst nemen, de benodigde recepten gaan ophalen en kreeg ik een lijst met nieuwe, controlemomenten. Telefonisch kon ik al afspraken maken met de wijkverpleging om diezelfde avond al langs te komen, de thuiszorg om me de volgende dag al te komen poetsen en was het wachten op mijn jongste zoon om mijn verblijf af te ronden.

Zodoende kwam mijn jongste na zijn werk met rolstoel naar de afdeling om mij met bagage en krukken op te laden. Na de benodigde recepten te hebben opgehaald en de taxi naar huis te hebben geregeld, besloten we ons avondeten alvast te nuttigen in het Wevertje, het atrium-restaurant. Een beetje raar gevoel om zoveel weken op deze plek af te sluiten en mijn huis opnieuw te betrekken.

Vooral omdat ik nog steeds ‘onder invloed’ van medicijnen ben, naast de bloedverdunners en de insuline helaas ook de morfine. Zonder gaat nog niet, want dan ga ik tegen het behang van de pijn. Van deze pijn ben ik zo’n 12 kg afgevallen en alles slobbert om mijn lijf. Wel heb ik na de eerste bypass operatie in mijn linkerbeen besloten om te stoppen met roken. Er is een totaal nieuw ader-net werk aangebracht voor een betere doorbloeding vanaf de linkerlies. Inmiddels heb ik al vijf weken niet meer gerookt in het ziekenhuis, doch deze keer ben ik echt gemotiveerd om dit vol te houden, ook uit respect voor de inzet van de chirurgen.

Thuis ga ik beginnen de dagelijkse hoeveelheid morfine af te bouwen, terwijl ik besef dat het niet gemakkelijk zal zijn dank zij diverse andere ontwenningsverschijnselen van de nicotine met de overige sigaret verslavende middelen en het ‘opruimen’ van de diverse toegediende narcosemedicatie…….

De acceptatie dat mijn rechterhand zonder gevoel voorlopig waardeloos is te zijn en ik steeds meer met mijn linkerhand zal moeten doen….. Daarvoor zal ik eindelijk weer poes Liesje kunnen aaien en knuffelen.

Ben ik eindelijk een heel eind uit de buurt van de operatie-kamer en de uitslaapkamer waar ik een hoop angst heb moeten beheersen, onder controle krijgen…… Ik zal helemaal opnieuw moeten leren lopen om mijn lijf op anderhalve voet weer uit te balanceren.

Mijn jongste zoon blijft de eerste dagen bij me logeren om de overgang te vergemakkelijken… zodat ik weer mijn draai kan vinden….

Mijn voet wordt voorlopig verzorgd door de verpleegkundige, die voorlopig mij ’s avonds ook de lange termijn (24 uur )insulinespuit zet.

Voor de huisarts blijven de krammetjes, die vroeg of laat eruitmoeten……..
Mijn zoon heeft inmiddels de meeste asbakken en rookspullen verstopt, uit huis verwijderd……

Terug van weg geweest

Afgelopen januari verkeerde ik nog in de veronderstelling dat ik griep had. Vervelend en pijnlijk, maar desalniettemin griep. Tot de avond dat ik zo moe was dat ik niet op de telefoon reageerde. Dit bracht een scala aan gebeurtenissen teweeg. Voor ik het besefte had ik drie bezorgde mensen in huis, werd de nightcare gewaarschuwd en onderging ik ter plekke een aantal onderzoeken door de noodarts.

Het was geen griep, ook geen tia maar een hoog opgelopen bloedsuikerspiegel!! 25.7!! De volgende dag kwam de huisarts en moest ik van dat moment af insuline spuiten. Een wijkverpleegster kwam nu dagelijks over de vloer en nadat ik ook eveneens op een dagelijkse portie bloedverdunners werd gezet, zwol mijn linkerbeen op.

Er volgden meer onderzoeken, een MRI scan, bloedvatenmeting enz. enz. Vervolgens werd ik zonder pardon hals over kop opgenomen. Uiteindelijk verbleef ik vijf weken in het ziekenhuis, kreeg een bijpass operatie in mijn linkerbeen, drie operaties aan mijn voet, die uiteindelijk resulteerden in een gedeeltelijke amputatie van de linkervoet.

Een deel van de behandelingen is dank zij de morfine aan mij voorbij gegaan. Veel geslapen. Veel hartverwarmende reacties van goede vrienden, die me regelmatig bezochten. De goede zorgen van mijn jongste zoon, vrijgezellig uit Maastricht, die zich een weg moest zoeken in de flat van moeders, de poes gerust moest stellen en de dagelijkse telefoontjes uit Houten (bij Utrecht) van mijn oudste zoon…….

Nu ben ik weer thuis en moet rustig revalideren en zo snel mogelijk de draad oppakken en mijn draai vinden. En dat betekent ook weer blogs voorbereiden…..

TINNITUS…..

Enige tijd geleden kreeg ik last van oorsuizingen of z.g. fantoom geluiden en ‘moest ik maar mee leren leven’. Het is niet levensbedreigend en krijgt daardoor nauwelijks aandacht van een huisarts, die je doorstuurt naar de KNO-arts die kan bekijken of het op te lossen is. Op het internet wordt wel de nodige aandacht eraan besteed en staan je diverse diagnoses tot je beschikking, maar geen van allen boden uitkomst. Tot ik de informatie vond, die voor mij van toepassing bleek: Tinnitus is soms VOEDSEL gerelateerd. Maar de oplossing voor tinnitus is heel persoonlijk en zo komt voor iedereen zijn ‘persoonlijke zoektocht’

Wat is tinnitus?
Soms lijkt het alsof er geluid is. In feite is er geen geluid, de waarneming van deze geluiden komt van binnenuit. In het begin dacht ik dat ik mijn bloedsomloop hoorde, maar het was steeds nadrukkelijker aanwezig.

Zodra iemand zich daar bewust van is, komen de geluiden luider en duidelijker door. Normaal gesproken hebben mensen niet de kans deze geluiden bewust waar te nemen, omdat andere geluiden meer aandacht vragen.

In het begin krijg je te horen dat er diverse oorzaken kunnen zijn zoals afwijkingen aan bloedvaten in het hoofd of een hoge bloeddruk, die een kloppend of tikkend geluid in het ritme van de hartslag veroorzaken. Ook de leeftijd kan een rol spelen, maar voor mij bleken dit geen antwoorden.
Maar de klachten kunnen wel verminderen door de aandacht voor de geluiden te verplaatsen, naar bijvoorbeeld andere geluiden, hetgeen mij wel enigszins lukte.

Omgaan met tinnitus
Wie de aandacht richt op geluiden, hoort die geluiden steeds duidelijker. Trein- of wegverkeer, hoort u alleen als u ernaar luistert. Wanneer andere geluiden uw aandacht opeisen zullen passerende treinen of auto’s u niet meer opvallen. Het dringt niet meer door, omdat andere geluiden uw aandacht opeisen. De hersenen zijn in staat om een signaal naar de achtergrond te dringen.

“Tinnitus kan op de achtergrond blijven maar ook zo irritant zijn dat het niet meer te negeren is. Dat gebeurt met name als er geen andere geluiden zijn, bijvoorbeeld door slechthorendheid. Of het valt vooral ’s nachts op als het stil is in huis is. Juist door de extra aandacht die de tinnitus opeist, raakt het fluiten, suizen of hoe de tinnitus ook doorkomt, steeds meer op de voorgrond. En daardoor wordt het nog moeilijker om het geluid weg te drukken. Het is te begrijpen dat veel mensen niet wennen aan de tinnitus. Het maakt ze boos, bang, verdrietig. Deze emoties maken dat de geluiden nog moeilijker zijn weg te drukken. Dit heeft weer een negatief effect op de tinnitus: hoe meer aandacht, hoe hinderlijker het wordt. Op deze manier kan tinnitus een mens wanhopig maken”.

Leren leven met tinnitus is een van de moeilijkste maar ook belangrijkste aspecten van de het omgaan met tinnitus: het hanteren van de negatieve gevoelens waardoor de last van de tinnitus afneemt.

Dat motiveert je om te blijven zoeken en ineens stuitte ik op informatie, die voor mij de oplossing bleek. Door het ontbreken van bepaalde voedingsproducten kan de Meylin sheath beschadigd raken doordat het over onvoldoende choline kan beschikken. Choline is een lichaamseigen stof, maar heeft voeding nodig om dit in de benodigde mate aan te maken

Meylin sheath is een laagje vet rond de cellen die verantwoordelijk zijn voor het doorgeven van diverse signalen via de myelin tussen de hersen en diverse organen. Indien in de beschermlaag een tekort ontstaat kunnen de signalen uiteindelijk blijven hangen als tinnitus. Een beetje simpel omschreven, maar wellicht interessant genoeg om zelf op zoek te gaan.

“What is myelin?
Myelin is a fatty material that coats, protects, and insulates nerves, enabling them to quickly conduct impulses between the brain and different parts of the body. Myelin also contains proteins that can be targeted by the immune system. Myelin coats the nerves of both the central nervous system and the peripheral nervous system”

Wat is Choline?
Choline maakt deel uit van het vitamine B-complex en wordt soms ook wel als vitamine B4 aangeduid. Echter is choline geen echt vitamine, omdat het in zeer kleine hoeveelheden door het lichaam zelf gemaakt kan worden. Halfvitamine is hierdoor een betere term.

Choline is van nature aanwezig in pindakaas, noten, vet vlees, eieren, lever, havermout, gist, kool en groene bladgroenten.  Deze halfvitamine werkt samen met een andere belangrijke hulpstof uit de B vitamine groep, inositol genoemd. In chemisch opzicht is choline een ammoniumzout waaraan drie methylgroepen zijn te onderscheiden. Deze methylgroepen spelen een belangrijke rol in de methioninestofwisseling.

Choline is in alle weefsels aanwezig als essentieel onderdeel van fosfolipiden. Het lichaam slaat het niet op in één bepaald weefsel maar het komt in relatief hoge concentraties voor in essentiële organen zoals hersenen, lever en nieren.

TINNITUS : een onderliggende oorzaak kan voor het ontstaan van de tinnitus in 40% van de gevallen niet worden gevonden. Maar er valt eventueel baat te behalen bij
• Voedingssupplementen:
• Zink: uit vier van vijf kleinschalige studies die op dit gebied zijn uitgevoerd blijkt dat een aantal tinnituspatiënten baat heeft bij een voedingssupplement met zink.
• Ginkgo biloba: het gestandaardiseerde Ginkgo biloba-extract EGb 761 (gestandaardiseerd op 24% ginkgoflavonglycosiden en 6% terpeenlactonen) is effectief in de behandeling van tinnitus
• Magnesium: blootstelling aan lawaai veroorzaakt een magnesiumtekort in het lichaam. Een voedingssupplement met magnesium kan gehoorverlies na blootstelling aan lawaai voorkomen, maar kan in onderzoek ook het gehoor van mensen met gehoorschade verbeteren.

COCHLEA (slakkenhuis):
De cochlea (ook wel slakkenhuis genoemd) is ons gehoororgaan en verantwoordelijk voor de omzetting van mechanische vibraties (geluid) in elektrische signalen. Dit proces dat transductie genoemd wordt, wordt uitgevoerd door speciale sensorische cellen in de cochlea. Voor dit orgaantje is een goede myelin sheath ook van uiterst belang!!

Uit de Wikipedia kunt U nog de volgende informatie halen:

Een axon is een uitloper van een neuron die elektrische impulsen geleidt. Axonen zijn de primaire elementen van informatieoverdracht in het zenuwstelsel. Ze kunnen soms langer dan één meter worden. Een axon heeft een typische diameter van ongeveer één micrometer. Efferente axonen leiden signalen van het centrale zenuwstelsel naar het perifere zenuwstelsel, afferente axonen leiden een signaal vanuit de periferie naar het centrale zenuwstelsel. De termen afferent en efferent worden ook gebruikt om de relatieve connecties tussen structuren in de hersenen te beschrijven.
In de meeste gewervelde dieren zijn axonen omgeven door myeline; een vettige stof die de axonen beschermt en tegelijk zorgt dat de elektrische impuls sneller kan worden doorgegeven. De myeline wordt gevormd door twee typen gliacellen; in het centraal zenuwstelsel wordt het gevormd door oligodendrocyten, in het perifere zenuwstelsel door cellen van Schwann. Tussen de myelinescheden zitten kleine uitsparingen, waar extracellulaire vloeistof de axon raakt. Deze uitsparingen noemen we knopen van Ranvier (dit zijn tevens de plekken waar ionkanalen voorkomen). Op de plekken waar de knopen van Ranvier zich bevinden gaat de informatieoverdracht bijzonder snel, dit noemen we saltatie (van het Latijnse saltare = springen). De impuls springt hier als het ware over naar het volgende gemyelineerde deel van de axon.

ANGST VERSUS GENIETEN!

Dezen week werd ik getroffen door de Column van Aat Lambèrt de Kwant: ‘Laat de lach van kinderen blijven schallen’.

‘Soms ga je je bij zoveel zinloos geweld in de wereld schuldig voelen tijdens het genieten van de gewone, mooie, dagelijkse dingen. Ik genieten? Terwijl elders in de wereld….. Ook van de schaterende lach van kinderen? Jazeker! Blijven genieten van al dat mooie dat het leven biedt en niet meegaan met die negatieve, demonische spiraal die de wereld lijkt te beheersen’.

Deze woorden sloten aan op mijn gevoelsmatige benadering met betrekking tot al die negativiteit die over ons wordt uitgestort via de TV en Internet en dat de dagelijkse gesprekken met anderen overstemmen.

Zelf woon ik tegenover een basisschool met heel veel jonge kinderen, die om de twee uur joelend naar buiten komen rennen. Twee uur lang concessies doen en stil blijven zitten voor de volwassen leerkracht, maar dan de ontlading van de opgekropte energie. Van af mijn bank kan ik op het schoolplein kijken naar zoveel onschuld, nog niet verminkt door grote-mensen-zorgen en –problemen binnen de illusie die wij maatschappij noemen. Hoelang blijven deze jonge mensjes nog gevrijwaard van angst en chaotisch denken, die op bepaalde leeftijd niemand schijnt te ontzien. Hoelang nog voor zij zich moeten aanpassen en de wereld met opgelegde ernst en ‘schuldgevoel’ tegemoet gaan? Hoelang nog mogen zij simpel genieten van de simpele dingen van het leven?

Op lange termijn zijn echte kennis en inzicht sleutelwoorden. Wie kennis heeft en begrijpt dat de wereld anders in elkaar steekt dan kennisloze mensen lang geleden verzonnen en tot geloof maakten zal op basis daarvan niet moorden of oorlogen ontketenen.

Juist door al dit oorlogsgeweld zijn er groepen mensen die bidden of urenlang mediteren op zoek naar wereldvrede en zich niet laten weerhouden door de commentaren van de omgeving of op FaceBook. Dat dit flauwekul is en zoiets nog nooit heeft geleid tot verbetering in de wereld. Ondanks deze tegenwerpingen blijven mensen zich inzetten, blijven mensen genieten van de kleine dingen in het leven.

Velen schrijven over vrede, vergaderen over vrede, doen mee aan demonstraties voor vrede, maar voeden intussen de oorlog in zichzelf omdat zij voortdurend in een innerlijke strijd zijn gewikkeld. Wat voor vrede zoeken zij dan?

Moet je niet eerst vrede sluiten met je zelf, in je handelen, gevoelens en gedachten? Ook Osho zit op die lijn: “Jouw protesten, jouw pacifisme, jouw gevecht tegen oorlog aanstokers is toch deel van die oorlog en zodoende ben je geen mens van vrede.
En je kunt het zien als deze mensen protesteren – hun boosheid, hun geweld is zo duidelijk dat men zich afvraagt waarom deze mensen tegen oorlog demonstreren. Ze dragen net zo veel geweld bij aan de atmosfeer als ieder ander…..”

Krishnamurti’s uitspraak: “Jij bent de wereld” benadrukt eenvoudig het feit dat ieder individu, waar hij ook is, wat hij ook is, de verantwoordelijkheid moet accepteren van het creëren van deze wereld die rondom ons bestaat.
“Als ze krankzinnig is, heb je op eigen wijze bijgedragen aan die krankzinnigheid. Als ze ziek is, ben ook jij een deelgenoot aan het ziek maken…. Wie gaat dat veranderen? Iedereen denkt dat iemand anders er verantwoordelijk voor is”.

We leven in een krankzinnige wereld maar achter die krankzinnigheid schuilen anonieme, onzichtbare machten die gebaat zijn bij zoveel mogelijk angst, chaos en wantrouwen van mensen tegen mensen. Machten die juist willen dat mensen niet meer DURVEN te genieten van de mooie dingen in het leven.

“Wanneer doldrieste machten met oorlog, vergelding en vernietiging dreigen, slagschepen van grote landen massaal optrekken, kernwapens op scherp staan, de waanzin het wint van de rede, liefde plaats lijkt te maken voor haat, ga dan niet mee in die angst. Blijf bij de vrede in je hart, want dat is de onverwoestbare plek waar de machthebbers van deze wereld niet bij kunnen komen. Laat de mensen bidden en mediteren want vele miljoenen met jou zullen sterker zijn dat de haat en de waanzin.

Laat de lach van kinderen blijven schallen en GENIET er van in de wetenschap dat strenge mannen met zwarte baarden die lach willen doen verstommen en ook de helende kracht van muziek ongedaan willen maken.”

Ben zoals
* De paddenstoel die, zonder besef van menselijke waarde,
* zo broos en teer, zijn streven richt,
* dwars door stenen, gruis en aarde,
* in zijn onstuitbare groei naar het LICHT!

Laten we genieten in stille dankbaarheid dat we dit nog in vrijheid kunnen doen…..

SENSATIE UTOPIA!

Stichting Pesten bemoeit zich met Utopia.

‘Pesten is geen spelletje.’
Na alle drama in Utopia heeft ook Stichting Pesten enorm veel klachten binnen gekregen. Zoveel dat ze zelfs met een officiële verklaring komen. Inmiddels lijkt alles alweer te zijn opgelost. Billy, Ruud en Ivan hebben alle drie gas terug genomen eerder deze middag en ze kunnen weer allemaal door een deur.

”We hebben zojuist een tweede gesprek gehad met iemand die direct betrokken is bij het televisie programma Utopia. Ook op de redactie van de sbs6 show staat de telefoon de hele dag al roodgloeiend en komen er veel meldingen binnen van mensen die erg zijn geschrokken van het pestgedrag van de afgelopen tijd.

Talpa is zelf ook niet blij met de situatie en zal zo snel mogelijke met een officiële verklaring komen. Stichting Pesten blijft de situatie in de reality show op de voet volgen en waar het mogelijk is zullen we zeker proberen om ons steentje bij te dragen.

De afgelopen weken hebben we meerdere meldingen binnengekregen over “pestgedrag” in het televisieprogramma Utopia. We willen hier graag iets mee gaan doen maar we willen ook graag jullie mening horen. Utopia is een minisamenleving en net als in de grote, echte, samenleving komt hier pestgedrag voor.”

Je kunt je afvragen wat de uiteindelijke bedoeling van dit programma is. Een nieuwe samenleving neerzetten is totaal niet aan de orde. De mensen die gecast worden zijn (op enkele uitzonderingen na) personen die maatschappelijk nog niets gepresteerd hebben en ook geen werkplek achter laten. Wilde SBS6 het publiek een spiegel voorhouden van de verziekte huidige samenleving? Uit de casting van de deelnemers blijkt van niet.
Wat we wel kunnen zien is dat mensen in een tamelijke afzondering hun greep op zichzelf en op de realiteit kwijt raken. Nu is ‘bekende Nederlander worden’ inmiddels ook al een streven, zo niet een nieuw beroep geworden, maar of ze nog normaal in een gezonde samenleving kunnen functioneren is nog maar de grote vraag.

De ‘realiteit’ die ik kon waarnemen was dat commerciële TV en de Heilige Kijkcijfers de samenleving behoorlijk verzieken. Dit geldt trouwens ook voor de kijkers die allerhande illusies slikken als zoete koek, maar ook voor de paspoorthouders die mogen stemmen en commentaar leveren.

Het merendeel van de paspoorthouders verschuilt zich achter schuilnamen als ‘Scroll Moppie, Utopia fan, )Soap(, Kattebel, Scharrel Kippie, Sambal erbij, Kijkdoos’ en andere aliassen, met de nodige cartoon plaatjes erbij. Vanuit die anonimiteit leven zij zich uit als azijnpissers, waarbij dreigementen onderling en aan het adres van de bewoners niet worden geschuwd.

Bovendien blijkt het gros van de kijkers de Nederlandse taal slecht te beheersen en helaas over een grof en beperkt taalgebruik te beschikken. De taal- stijl- en grammaticale fouten spatten van het scherm af. Dit geldt ook voor de krantenartikelen van het SBS-team, zij het in mindere mate. Slechts een verdwaalde enkeling legt gezond verstand aan de dag en weet zich in goed Nederlands uit te drukken.

Wanneer dit een afspiegeling is van onze maatschappij dan zakt je de moed in de schoenen. Dan moet je er niet aan denken wat er gebeurt wanneer het wethandhavend kader (voor zover nog actief) wegvalt. Er is wel eens gezegd dat onze beschaving maar een dun laagje is en zonder handhaving van enige standaardnormen blijkt dat al het geval te zijn uit een programma als Utopia.

Uittreksel van de blog van Utopia Gekte: (http://www.utopiagekte.nl)

“René, LauraB en Ivan zijn achter de loods aan het roddelen. René en Ivan willen graag met eigen producten op de markt staan ook al gaan ze dan concurreren met de standhouders die ze al hebben. Ivan legt uit dat het grootste gedeelte van de groep dit niet wil omdat ze denken dat ze mede dankzij die standhouders zijn gekomen waar ze nu zijn. Aike was volgens Ivan degene die alles deed met betrekking tot de markt en Isabella zou er alleen maar bij hebben gezeten. René noemt haar de bewaker van onzin en Ivan vindt dat een prachtige benaming en schiet in de lach. Ivan zegt dat ze allemaal emotioneel betrokken zijn bij de markt en daarom geen veranderingen willen doorvoeren.”

“Er zijn mensen die sappenkuur recepten hebben besteld die voor Marije op de website zijn geplaatst een tijd geleden. Ivan komt LauraB en Joey even storen omdat er een klein probleempje is. De sappenkuur. Die mensen hebben betaald maar nog niks gekregen. Ivan wil weten of hij de orders kan annuleren maar Joey zegt dat het geld al binnen is. Joey stelt voor om in de Dropbox van Marije te kijken zodat mensen alsnog die zeven recepten kunnen krijgen. Ivan wil geen hoofdpijn krijgen om €60,- en er niks meer mee te maken hebben. LauraB wil dat ze het gewoon crediteren aan de kopers maar Joey denkt dat ze beter alsnog alles kunnen mailen. Zowel Joey als Ivan hebben allebei geen zin om achter die sappenkuur aan te gaan.”

“LauraB onderbreekt Billy en zegt dat Isabella rent alsof ze over spijkers heen loopt. Als Billy deze roem zou hebben zou ze van bescheidenheid helemaal dicht klappen. En zo kletsen de dames nog een tijdje gezellig door. LauraB denkt dat Isabella echt op is. Billy zegt dat Isabella altijd al alles heeft afgezeken.”

“Billy en Ruud hebben een nachtelijke ruzie gehad onder de douche. Terwijl die twee gezellig schreeuwen kan de rest van de loods meegenieten van het feest. Uiteindelijk komt er een streamlock totdat Billy weer onder de douche vandaan is gestapt. ”Ja nee, laat me maar Lot. Ik wil het er niet meer over hebben, hij is niet eens meer de moeite waard. Ik heb hier echt geen zin meer in. Wat een domme jongen, zo dom,” zegt Billy.”

En dat laatste over haar ‘toekomstige bruidegom’.